“اشکال نداره ،تجربه شد”هام داره میره برا جلد دوم.

جدی فک کنم نسل پسرایی که تو خیابون تیکه میندازن قرار نیست تموم شه.

به مرحله‌ای از بزرگسالی رسیدم که امروز نمی‌تونم ناراحت باشم، یه عالمه کار روی سرم ریخته.

بنظرم یکی از جذابیت‌های هر آدم ، خوش‌قول و آن‌تایم بودنشه؛ از اینا که میشه رو حرفشون حساب کرد. بعضیا اینجورین که همش استرس داری سرکار ت بزارن.

خلاصه‌ای از کل زندگیم:

من در حال خدافظی کردن با آخرین پروانه هایی که تو دلم نگه داشته بودم:

کاش میتونستم به ۵ روز گذشته برگردم.

تا دلت بخواد…

حالا خداروشکر ولی دوباره از فردا ۷ صبح کار کار کار 😭😭😭😭

نام اثر: سایه پدر… :)

بعضی آدما واقعا بُنجُلن یعنی حتی هزارتومنم نمی ارزن.

از هیتلر که نابودتر نداریم. #هیتلر میگه : پست‌تر از ادمی که از حمله به کشورش خوشحال می شود ندیدم! #وطن

تاحالا اینده رو اینقدر مبهم ندیده بودم .

ترکیب جنگ زدگی و پریود بودن و رابطه‌ی لانگ دیستنس اصلا چیز جالبی نیست، پیشنهاد نمیکنم.

غم.

بزرگسالی واقعا سخته. خودت افسرده‌ای. دوستات افسرده‌ن. در هر بگایی تنهایی. و در این میان همواره تلاش میکنی خودتو نکشی.

از آدم‌هایی که درهارو نمیبندن نفرت دارم. درِ اتاق، کابینت، دستشویی، خمیردندون و به ویژه گاله‌ رو :))

چه جوری بابام ۴۰ ساله داره کار میکنه؟ من کمتر از ۲ ساله که کار میکنم و I’m Done.

راستشو بخوام بگم گاهی واقعا نیازه بهت بربخوره، نیازه ناراحت بشی و ناراحتیت‌رو بروز بدی، زیاد از حد سازگار بودن آدمو بی‌ارزش می‌کنه.

میخوام بدونم شما هم همینجوری اروم نشستید یهو هوری دلتون میریزه و دلشوره میگیرید و این سیکل چندین بار تو روز تکرار میشه یا فقط منم؟