Hayat bu kadar kısa, ölüm bu kadar yakın işte. Kibrimiz, öfkemiz uğruna sevdiklerimizden vazgeçtiğimiz o gururumuz. Hepsi yer kabuğundaki bir sarsıntı ile nasılda anlamsızlaşıyor öyle. Koskoca evrende ufak bir zerre bile değiliz. Vakit varken, sarılalım sevdiklerimize.
hani bir evre vardır ya, toparlanmaya çalıştıkça diğer taraftan dökülür, sıkı sıkıya tuttuğun şey elinde paramparça olur, kırıklarını birleştireyim dersin daha çok dağılır. tam olarak oradayım.