Gerçek değeri görünce defolup gidenlere o kadar çok şükür ediyorum ki, yürekten.

Sayfa kolay çevrilir, yeni bir defter aldım.

Hani her karanlığın sonu aydınlıktı ?
Neden bana her karanlığın sonu zifiri ?

böyledir, bazen yapacak bir şey kalmaz. uzun bir hiçliğe koyulursun.

Durup düşünüyorum da kırgın olmadığım tek bir insan yok.

Akıl ermiyor değil, vicdan izin vermiyor.

Başında beklediğiniz ölü dirilmeyecek, gömün.

Yüce Rabbim, benim toprağım ayrı mıydı ?
Neden bu kadar yersiz yurtsuz'um ?

Benim ömrüm icraatı olmayan lafları dinlemekle geçti, o yüzden bir beklentim yok.

Ölemiyorsanız uyuyun arkadaşlar :)

Üzülmek değil, kırılmak değil de nefesin kesilene kadar koşacağın yolların önüne duvar örülmesi dizlerinin üzerine çöktüren.

Herkes kusursuz, ben hariç.

Hayatın zorladığı zamanlarda bir dönemim var benim; bir saat sonra intihar edecek gibi yaşarım, kalktığımda yaşadığım hiç bir şeyi hissetmem.

Bazen kendi alnımdan öpmek istiyorum, üzüntüden ölmedin taş gibi dayanıyorsun diye.

Kim bilir belki bir gün, içimizde ki o insan görülür.

Sokak köpeğinden bir farkınız varsa eğer, iyi bir anne babaya sahipsiniz demektir.

Burası benim karamsar yanım :)

+Bunca kalabalıkta beni tanıyan tek bir kişi var mıdır ?
- Sanmam
+ Peki duyan ?
- Herkes sağır, sende körsün anlaşılan.