Îro rojan dawîn ya eydê/roşanê bû.
Li navenda Nûbihar roşaniya me hebû.
Hevalên musaîd bûn, hatin; em kêfxweş kirin.
Hêviya min ew e, em gelek rojên weha pevre derbas bikin.
Hûn her hebin!

Ev bavê min e.
Di sala 2019an de, roja îro wefat kir.
5 sal derbas bûne.
Ez kurê wî me, ne tenê ez!
Kê ew nas kir, miheqeq tiştekî jê hîn bû.

Hasan Hüseyin Çevik - Biyografya biyografya.com/biyografi/16000

Xuşka min, ji min re kilor şandine.
Kilor sembola roşanê/eydê ye!
Em kilor dibêjin; gelek kes kade, kadik dibêjin.
Xuşka min dibêje:
Ji her kuçeya Amedê bêhna kiloran bilind dibe.
Bi bîna kiloran roşan dibêje, vaye ez hatim!

Sibe li navenda Nûbihar ê Roşanî/Eydaniya me heye.
Di navbera saetên 14.00-16.00an de emê li Nûbiharê bin.
Em bi hatina we dost û hevalan pir kêfxweş bibin.

Eger Komarek meriv hebe,
Edebiyata meriv jî xurtir dibe!
Serdar nivîsiye, kerema bikin:
⬇️
Destpêkeke Şikeştî: Li Mehabadê Komara Edebiyatê  botantimes.com/destpekeke-sik…

Zimanê dîwaran hebe, wê ji we re behsa çi bikin!
Wê çi hest û sirên we aşîkar bikin?
Baş e ku zimanê dîwaran tuneye!
Ji 32 salên Nûbiharê, 19 salên me li vê dikanê derbas bûn.
Ji salên berê ez û kek Behcetê Baskilî ne.
Ev resim, du roj berê ji Xarpêtê şandin. Dest xweş.

Carek bike teşrîf bi ‘îzz û bi nîyazî
Pirsek bike da halê gedayê xwe, şeha min

Nûbihar
ji 'Dîwana Işqê'-ji helbesta 'Min Can û Dilan'-M. Ehmed Yalar
nubihar.com/detail/9619-di…

Niha parve dikim, bila heval sibe jî bibînin!
Roja Înê li navenda me, Roşaniya me heye.
Em bi hatina we dost û hevalan pir kêfxweş dibin.
Roşana we careke din pîroz be!

Di Zazakî de yek ji peyvên herî xweşik Roşan e.
Bi Zazakî bi maneya Eydê ye.
Li guhê meriv jî pir xweş tê.
Roja şên û xweşiyê.
Madem gelek kes dibêjin, Cejn wê maneyê nade, pêşniyar dikim:
Em di Kurmancî de jî 'Roşan'ê bi kar bînin:
Roşana we Pîroz be!

Niha cezayê xwe dikşînim.
Serê sibê dengê telefona xwe digrim;
Kî telefonî min bike, deng nayê min, nabînim.
Bêriya nîvro min telefon girt destê xwe; çiqas kesî telefonî min kiribe, îcar yeko yeko ez telefonî wan dikim.
Cezayê xwe dikşînim:)

Sibe Cejn e!

Siba cejnê li dergahê me yar nîne nizam bo çi!
Gelek keyf û gelek şahî, me par nîne nizam bo çi!

Me dil wek kozikê ar e, dişew'te mislê tendûr e
Di şûna gul di dest xar e, me her şîn e nizam bo çi!

Serdaî/Derdê Welat/Amad: Abdurrahman Gümgüm
Nûbihar
nubihar.com/detail/1228-di…

Hakim cezayê 100 şivkirinê dabû sûcdarekî.
Sûcdar îtiraz kir. Ji hakim re got:
-Hakim beg ev çi cezaye te daye min?
Yan tu nizanî bijmêrî, yan jî te 100 şiv nexwarine!

Min navê xwe kola li bircên Diyarbekir.

Îd e û herkes ji dîdara te lê pîroz e ‘îd
Ez tinê mehrûmê dîdar im bi sed menzil be‘îd

-Bayramdır ve herkes seni görmekle bayramı kutlamada
Didarının mahrumu yalnız benim, yüzlerce menzil uzaklarda-

(Melayê Cizîrî/Çev: Osman Tunç)

Rojiya remezanê îro diqede.
Sibe eyd e.
Ez li Nûbiharê me.
Di rojên weha de meriv dizane sibe eyd e.
Li pir ciha, li bazarên mezin bajarî danûstendinê dikin;
Li aliyê din jî bajar dikeve bêdengiyê, pir cih girtîne.

Îro hevalekî ji min pirsî:
-Kesên zêde dipeyivin, meriv çi cezayî bide wan?
Min got, 'ez nizanim.'
Bersiva pirsa xwe, wî bi xwe da:
-Meriv cezayê 'nepeyivînê' bide wan. Ji bo wan cezayê herî mezin ew e:)

Em 5 pirtûkan çapên dubare çap dikin.
Ji her yekê 1000 heb, tam 333 hezar TL digrin.
Rast e her 5 pirtûk jî rûpelên wan zêde ne, lê ewqas pere jî barek pir giran e!
Gelek kes nizanin mesref çiqas giran bûne.
Ji ber ku pirtûk nayê xwarin û vexwarin.

Îro jî halê min, halê helawciyan e.
Ew halê ku dilê her kesî dibijiyê;
lê de were, ji xwediyê hal bipirse!

Dibêjin bihar hatiye welatê min.
Bihara ku di hepsê de, Ahmet Arif bi pîvazê şîn pê dihese.
Dema pîvazê şîn dibîne, dizane bihar hatiye.
Bi xêr hatiye.
Hêvî dikim her bihar be, xweş bihar be.

Tu silav bidî, silav distînî.
Tu qiymet bidî, qiymet dibînî.
Tu çi biçînî, tu wê diçînî.