Hakikati olduğu gibi bize gösteren aklı, şarabın sarhoşluğuna değişen şahıslar var aramızda!

Siz siz olun, sakın ola ki intikam peşinde koşan bir reisin gemisine yazılmayın. Çünkü böyle biri, ele geçirmek değil, gemiyi batırmak ister. Kendi şahsi öfkesi uğruna ganimetin canına okur. Denizcinin ekmeği ile oynar.

Arayış bitince, aranan şey artık bir kez bulunduğu için, korku da aşk da biter.

Akıllara sığmaz tuhaf hadiselere artık alıştık, hatta müptelası olduk.

İnançsızlığı, cehâleti, hissizliği için af diledi. Yaptıkları ve yapmadıkları için af diledi. Ve nihayet var olduğu için af diledi.

Sadece kendi ruhunuzu temizleyecek kadar da bencilsiniz.

Ömrünüz âh edip vâh işitmekle geçsin, burnunuzun sümüğüne bereket olsun, mekânınızda baykuşlar banlasın, gömleğiniz alev olsun, her parçanız bir kurdun ağzında kalsın, Allah size uyuz versin de kaşınacak tırnak vermesin, kefeniniz kara bezden olsun.

Dünya denilen gebergahtaki en aşağılık insan o olamazdı. Keşke kendisinden daha aşağı birini görse de az buçuk teselli bulsaydı.

Ne var ki ben, kendimle ilgili bazı meseleleri hâlâ çözebilmiş değilim.

Hayatında öyle bir olay olur ki, buna inanasın gelir.

Mutluluk yağmuru altında kaftansız kalasın.

Bu fâni dünyada yataklarında huzur içinde yatanlar sadece bilmeleri gereken şeyleri bilen talihli insanlardı.

İhsan Oktay Anar’ın, Öküz Dergisi’nin 58. Sayısında (Mart 1999, sayfa: 10) çıkan “‘Bir Bok Olmak’ İsteyenler” başlıklı yazısı:

Güzel şeylere dair: Özlem Anar ve İhsan Oktay Anar ile röportaj indyturk.com/node/752453

Düşlere dokunmak mümkün olabilir mi?

Acaba hepimiz hayal mi gördük? Cümleten çıldırdık mı? Altını demirle mi karıştırdık, meleği ifritle, Tanrı'yı şeytanla? Işığa gidelim derken karanlığa mı daldık? Cennet yerine cehennemi mi seçtik?

Üzülme. Yakında güneşi göreceksin!

Birini çok sevince, incecik bir tülün üzerine sevdiğinin yüzü resmedilmiş de, sen tüm dünyaya o tülün arkasından bakıyormuşsun gibi oluyor.

Hisli ve içli olmanın insanı zayıf düşürdüğü doğruydu.

Hem delirdiler hem delirtiyorlar.