Richard’s desk was always immaculate. Every folder perfectly aligned, pens in parallel, not a single paper out of place. Except for one thing. A crumpled photo, framed, placed on his desk. It stood out — messy, worn, and wholly out of place among the pristine order. +

#ArtGALA_MPC | สวนด้านนอก | โรลเปิด ทันทีที่เขาลงนามบนตั๋วงานกาล่า ร่างหยดน้ำหมึกพลันปรากฏกายท่ามกลางแสงแดดอ่อนๆของบ่ายวันเสาร์ ณ สวนตัวนอกอาคารไป "ขอประทานโทษครับ.." ร่างแน่นิ่งลายจุดเยี่ยงงานศิลปะเอ่ยถามกับผู้โชคดีที่เดินผ่านมา "คุณพอจะทราบไหมว่าทางเข้างานอยู่ไหน"

[ โอไรออนถูกท้าให้แต่งตัวเป็น Madam X แต่ไม่ได้บอกว่าต้องร่างไหน เพราะงั้น*ทาลิปแต่งหน้า* ]

(อยากทำ playlist เจมี่มาซักพักแล้วเพิ่งได้มาทำ 😭 ☝️เป็นรวมเพลงที่เจมี่จะฟังเองด้วย เลยบอกถึงไวป์กับสตอรี่เขาบางส่วนล่ะ! + ทำ Tracklist กับเนียนซีดีเล่นๆ open.spotify.com/playlist/5M7mH…)

(เปนเลดี้ที่น่ารักมาก😭😭😭😭) เขาค่อยๆเดินเข้าเข้ามาหาอีกฝ่ายอย่างสุภาพนอบน้อม เปนลุคที่ดีกว่าคราวก่อนอีก “ทางนี้ครับคุณผู้หญิง”

Ken Kettel “ไม่” เธอพึมพำ แค่คำสั้น ๆ “ไม่ได้หรอก” แองเจล่าหลับตาลง ช่องว่างระหว่างทั้งสองหายไป เธอจูบเขาช้าๆ —เป็นทั้งคำถามและคำตอบในเวลาเดียวกัน ริมฝีปากของเขาอบอุ่น อ่อนนุ่มภายใต้สัมผัสของเธอ “หืม” เธอกระซิบบนริมฝีปากเขา “...ไม่ได้เป็นพลาสติกแล้วจริงด้วย”

(กรี้ด้กีรหนหนหนหยหยหยยหยหขหยหย😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭(

"ทราบครับ ทางนี้ครับ…“ >ว่าแล้วเขาก็ผายมือชี้ทางให้กับอีกฝ่าย ”ว่าแต่คุณทรูเพนนี บรรยากาศข้างนอกอากาศดีซะขนาดนี้ ไม่อยากจะไปชมสวนด้วยกันสักหน่อยเหรอครับ?“ >ว่าแล้วเขาก็หยิบร่มออกมา เมื่อสังเกตดูดีๆก็เป็นคนที่คุ้นตาในในลุคที่ไม่คุ้นเคย

"อ้อ พอดีผมจะแวะมาทักทายเฉยๆ แต่ถ้าคุณผู้หญิงไม่อยากให้มีใครมารบกวนก็ไม่ว่าอะไรครับ…“ ”ใช่มั้ยครับ คุณโอไรอ้อน“ >เขาถอดหมวก พลางโค้งให้กับอีกฝ่าย

(แหม่ท่านขุน ถ้าคุณคลอดเดียชอบก็ขอบคุณครับ ขอยืมเปนพท.โรลหน่อยอิอิ) ณ สวนน้ำด้านนอกของอาร์ตแกลลอรี่ “บรรยากาศดีจังเลยนะครับ” “สมแล้วที่เป็นคุณคลอเดีย เลือกสถานที่ได้ดีมากๆเลยล่ะครับ เทสดีเหมือนหน้าตาเลย” ขยิบตาให้ทีนึง “ถึงจะหล่อไม่เท่าผมก็เถอะ”

“ขอนั่งด้วยคนนะครับ” ทันใดที่เขาเดินเข้ามา บรรยากาศที่มืดและเงียบสงบก็ค่อยๆสว่างขึ้นและครื้นเครงขึ้นมาทันที “อ้าว คุณริชาร์ด????” เขาดูตกใจกับรูปลักษณ์ของคุณที่เปลี่ยนไป

[ Alone together… Something is different than it was before… รู้จักกันมาหลายปี แต่ทำไมความรู้สึกที่มีให้กันถึงเปลี่ยนไปล่ะ🕰️🖼️]

(บ้านพวกพี่ขายน้ำมันกันเหรอ)

(เพื่อนหมาหล่อจังเยย ขอมาบวกหน่อยน้า><) เขาเดินมาหาคุณจากด้านหลังอย่างไม่ให้ซุ่มให้เสียงและยังคง ใส่ชุดเดิมเหมือนเคย… ””แต่งกายเช่นนี้ ดูต่างจากลุคปกติของเจ้านัก“

(บ้านพี่ๆinfinited money glitch)

(พ่อเธอทำงานอะไร…)

(เหยิน ep.2 🫶)

#ArtGALA_MPC | Nighthawks, Edward Hopper (1942) “อา.. คุณที่รัก.. ขอโทษจริงๆ ที่ผมต้องขออนุญาตรบกวนเวลารื่นรมย์นี้ของท่าน” “แต่..พอจะทราบรึเปล่าครับว่าที่นี่ โซนประมูลผลงาน..อยู่ตรงไหน?” (ปกติชั้นไม่มางานของพวกคนรวยๆหรอกนะเว้น มันไร้สาระ แต่พอดี..ร้อนเงินว่ะ +ได้นะคะ ยยยะยะย)