Burası Huştur,Muştur...

Telefonun başında...

Gençlerin buluşması 😇😇😇

İki gönül bir olunca, samanlık seyran olur diyenler, o ekini attığınız dirgenin sapı gözünüze girsin...

Sivas Deniz Yıldızları Derneği Cuma günü hayır yemeği emeği geçenlerden Allah razı olsun...

Süreç öyle zor ki, uyku tutturmaz Devlet dediğin millete yutturmaz Bu millet bu yükü kaldırmaz Süreç sonunda umarım millet fıttırmaz...

Tünaydın, dokunmayın bize 🤣🤣🤣

Cehaletin olduğu yerde durma, Cahildir,her dediğine uyma, Noksan akılı adamdan sayma, Fark ettiğin anda,kendine kıyma...

İyi bok yedin...

Kırık, dökük haldeyken yürek adlı eleğim, Tam şuramda düğümdü, vuslat adlı dileğim, Dağ yıkmaya muktedir bükülmeyen bileğim, Paramparça olmuşken, söylesene nerdeydin? Ramak Kaldı Bu şiirin bu dörtlüğü küllerinden yeniden doğan yüreklere adanmıştır...

Seni aklıma düşüren beynime, sızlayan kalbime de yazıklar olsun. Hepsi bu, çay iç, geçecek...

Islak parkaların altında üşüyen bedenlerimizi ısıtmaya karşı kaldırımdan geçen bir bakış ve gülüş yetiyordu...

Sizin evin karşısındaki tamda senin odanın penceresine bakan çay ocağında otururken ince belli bardaktan çayın biri gidip, biri gelirken,çay ocağındaki pala dayı yeğenim tazeleyeyim mi? Diye sorarken, cebimdeki paranın hesabını nereden bilecekti...

Avucumun içinde saklayarak içtiğim sigarayı son bir kez dudağıma götürüp derince bir nefesten sonra önümdeki küllüğün içine söndürdüğümde...

Üstü, başı yağmurdan ıslanmış, kafasının üzerindeki simit tablasını naylona sarmış simit satan çocuğun,bir küllüğe,bir bana bakarak,abi ne çok sigara içmişsin,belli ki sevdalısın,dertlisin,mektubun varsa götüreyim yengeme demesi ile kendime geliyorum.

Elimi parkanın iç cebine sokuyorum,mektubu çıkarıp öpüp,koklayarak daha sonra,hem sen nereden biliyorsun? Bu mektup benim değil,bir arkadaşımın. Simitçi çocuk tatlı ve alaycı bir gülüş ile simit istermisin? Deyince üşüdüğümü hissediyorum...

Çay ocağının içinden Fahri emmi, meşhur pala dayı,Ahmet gel buraya diye simitçi çocuğa seslenince,pala dayı ile göz göze geliyoruz. Mektubu acele ile cebime sokuşturuyorum, eyvah mektup kırıştı,bunu sana veremem ki,yeniden yazmalıyım ellerim titreyerek,yeniden yaşamalıyım.

Yeniden yaşamalıyım,yazarken gün geçtikçe artan tutkularımı. Gözlerimi senin odanın penceresinden ayırmadan sigara paketine uzanıyorum istemsizce O da ne?Sigara bitmiş,çayında sonu gelmişti zaten,üstelik yağmur iliklerime kadar ıslatmıştı ayakkabılarım kundura olunca su cekmişti.

Adam olsan dükkanda bekleyip yüreğin yetiyorsa hesap sorsa idin. USTA ülkücülüğünün zekâtını verse yedi sülalene yeter. İnsan yazarken utanır biraz...

Evlat candır... Seneler doldurmuş gamzelerini...