Dünya şehri İstanbul'un her yıl bir günü böyle geçiyor, insanların güle oynaya 1 Mayıs'ı kutlayabilecekleri, özgürce görüş ve fikirlerini ifade edebilecekleri günler de gelecek. Bu arada, her 1 Mayıs'ı gövde gösterisine çeviren parti ve örgütler de tarihte yerini alacak.
İlk 1 Mayıs'ları çocuk olarak Akatlar'da doğaya çıkarak karşılardık, eve geldiğimde babam haberleri aktarırdı, yıl 78 - 79 olması lazım. 2024 yılına geldik, hala 1 Mayıs'ı sokaklarda bir bayram havası şeklinde kutlamayı başaramadık, görüntü Brudges'den, imrenerek izlemiştim.
Usta oyuncu, rahmetli Tarık Akan'ın geçtiğimiz günlerde 12 Eylül günlerini anlatan kitabını okurken gözlerim doldu, Gayrettepe'de neler yaşandığını tekrar hatırladım. 12 Eylül darbesinde rol alanlar hiç bir şey yapmamış gibi hayatlarına devam etti.
Günlük yaşanan sorunlara çok minik de olsa da hükümetin dokunmaya başladığını görüyoruz. Twitter gibi mecraların etkisi mi yoksa son seçimde yaşanan kayıplar mı neden oldu bilemiyorum ama olması gereken bu tür adımların anında atılmaya devam etmesi.