İlkokuldayım. Sınıfı hatırlamıyorum. Muhtemelen 4 veya 5. O zamanlar ilkokul beş yıl. Öğretmenim olacak şahsiyet daha önce hiçbir kutlamaya dahil etmemiş beni, herkese görev veriyor, sınıfta ben ve birkaç arkadaşa vermiyor. Her yıl aynı. Normalde asla cesaret edemem, içime

Görevden affımı talep ediyorum değil miydi o? Öyle olmuyor muydu?

Kur'an'da hiçbir ayet boşa değil. Ali İmran 7'nin bu ve benzeri durumlar için söylendiğini düşünüyorum.

Nihayetinde peygamberin muhatabı iki ayrı kitle vardı. Bir şehirliler, iki bedeviler. Kur'an'ın cennet, cehennem, azap, ödül ve basit görgü kuralları (mesela evlere izinsiz

Zaman dediğimiz olgunun bu kâinata has olduğunda hemfikirsek, cennet veya cehennemin sonsuzluğu tartışması çok da anlamlı gelmiyor. Süresi ölçülebilir bir azap ya da ödül biçimi, evet Kur'an'ın anlatımında yer alabilir. Zira zamana muhatap bir topluluğa hitap ediyor. Hayatlarını

Kaleci olsaydım Claudio Taffarel ya da Manuel Neuer,

Defans olsaydım Bülent Korkmaz ya da Carles Puyol,

Ortasaha olsaydım Georghe Hagi ya da Zinedine Zidane,

Forvet olsaydım Metin Oktay ya da Romario olmak isterdim.

Valla Agalar.. Linç edileceğim biliyorum ama ben kadın olsam günümüz erkekleriyle evlenmem.

Bunun pek çok sebebi var. Tabi bir erkek de kadınlarla ilgili yazar eder. Bilemem. Ama kusura bakmayın arkadaşlar bu evlilik işlerinde daha çok başarısız olan taraf erkek. Tutmuş bir de

Geçen okuldaki bayan hocalardan biri 'Sizi neden bu kadar çok seviyorlar?' diyor. Devamında da güya iğneleyici ifadelerle 'tabi dersiniz boş geçiyor' demeye getirdi.

Elbette hakettiği cevabı verdim ama bu kıskançlık korkunç yahu.

Özellikle doktor takipçilerimden bir isteğim var. Organ bağışı hususunda ortada dolanan rivayetlere cevap mahiyetinde bir flood paylaşırsanız sevinirim. RT ederim. İnsanlar okusun.

İnsanların pek çok komplo ürettiğine şahit oluyorum burada. Organların canlıyken alındığından

Gördüğünüz gibi ülkede hiçbir şey orantılı değil. Elin mültecisinin dükkanına yasayı işletmek kolay. Tabi adı yasayı uygulamaksa bunun, değil de, hadi öyle diyelim.

Ama işte diğer usulsüzlük, çirkinlik, rant, çıkar, rüşvet vs ile mücadele ederken de sizi görmek isteriz. Belediye

Benim özellikle kız çocuğu olan velilerden ricam var.

1. Kızlarınızı karşılıksız sevin.
2. Onları dinleyin.
3. Meraklarıyla, alakalı oldukları konularla ilgili olarak siz de destek olun. Eğer absürt ve olumsuz bir şeyse de üslubunca anlatın.
4. Lütfen arkadaş çevrelerini

Eşimle evlendik, onun görev yeri İstanbul. Ben de eş durumundan tayin isteyeceğim. Öyle olunca eşim o sürede haftasonları çalışıyor, ya kursa gidiyor ya sınav görevi oluyor. İşte ne zaman böyle gitse ya kahvaltı hazırladım, ya kek kurabiye bişey yaptım ya da iki sandviç bir

Hala çağırıyor gel bizi kurtar diye! :) Sen ne yapacaksın? Oturduğu yerden tivit atacak, ona buna lanet edecek, milleti ayrıştırıp öteleyecek, kızlarınızı okula göndermeyin diyecek.

Anneyi ve babayı iyi eğitmediğin toplum iflah olmaz. İslâm eğitmektir. İslâm öğüttür. İslâm

Dün akşam Fenerbahçeli öğrencilerim çağırdı, maçı beraber izledik. İrfan'ın golünde onlardan daha çok sevindim mesela. Şaşırdı çocuklar. 'Galatasaraylıyız ama ülkemizi daha çok seviyoruz olm' dedim.

İsmail Kartal İrfan ve Fred'i çıkarınca 'eyvah' dedi bir tanesi, 'Gitti maç'. Bu

Neymiş? Demek ki öyle tarih övgüsü, tarihi şahsiyetlerin dizilerini çekmekle olmuyormuş.

Bayağı bildiğin nitelikli bir eğitim sistemine kafa patlatman gerekirmiş. MEB'in başına öylesine isimler koyarak olmazmış. Bu cemaat ve tarikatları desteklemekle, para akıtmakla olacak iş

Özellikle kız öğrencilerdeki saç boyası merakı bence tedirgin edici. Aileleri hiçbir şey demiyor mu acaba? Bir öğretmen olarak tabi bireysel tercihlerine karışmıyorum ama bu saç boyalarındaki tehlikeyi, merdiven altı üretilmiş kimyasalları vs derslerde geneline hitap ederek

Alıntıdaki tivit ve benzerlerini okuyunca hep mitçi çocuk geliyor aklıma. Hayrolsun inşallah :)

İsraf yıkıcıdır Abiler. İsraf, Allah'a isyandır. Hele kamunun malını, emanet aldığınız hazineyi çar çur etmek hesabı verilemeyecek bir şeydir. Gerçi umrunuzda olduğunu sanmıyorum da yine söyleyelim biz.

İstanbul Yenibosna'da çalıştığım dönemler. Öğleden sonra nöbetçiyim. İlkokullar var okulda.

2. sınıflardan bir çocuk en önde yürüyor, ellerini önüne bağlamış, başını eğmiş. Arkasında bir grup çocuk, sıranın üstünü sökmüşler, omuzlarında taşıyorlar. Arkalarında da üzgün ifadeli

İstanbul'da yaşarken hep başıma gelirdi. O kadar dert, tasa, sıkıntı, maddi problemler içinde öğrencilik yaparken bir kere dahi arayıp sormayan eş, dost, akraba vs gibi zorunlu ilişkiler ürünü kişiler tatillerde arardı.

Otele para vermeyecek ya! Soren'de kalırız, o bizi