İnsan en çok kaçtığından oluşur.

Bazen gitmek, kalmaktan daha cesurcadır.

Sessiz kalanlar genelde en çok şey düşünenlerdir.

Duygularımı harcamayı bırak.

Gönül alma sezonu açıldı, yoklama yapan yok.

Yorgunluk değil bu, sanki içim düşmüş gibi.

Bazı insanlar sana iyi gelir, bazıları da geç gelir.

Gülümseyerek gittim, içim kan ağlıyordu kimse anlamadı.

En değerli zaman, kendine ayırdığın zamandır.

Benimle uğraşan kaybeder, ben bile kendimle baş edemiyorum.

Hayat kısa ama stres uzun.

Kötü gün dostu diye biri yok, kötü gününde yalnızlık var.

Ekmek verdiğin insan aç kaldığında seni yer.

Ucuz karakter, pahalı laflar eder.

Çayı şekersiz içiyorum, hayatı daha tatlı sanma.

Dost dediğin yanında durur, fırsat kollamaz.

İnsanlığın bittiği yerde ben başlıyorum.

Fazla iyi niyet, fazla kayıp.

İnsan olmayı unutmuşsunuz, maskeniz düşse boşluk kalacak.

İnsanların sevgisi, menfaat bitince biter.