"Ağaçtan düşerken son anda iki eliyle bir dala tutunmuş biri gibiydim. Aynı zamanda tutunduğum dalda arı kovanı da varmış ve arılar deli gibi bana saldırıyorlar. Ve ben bu saldırıya dayanamıyacağımı, birazdan düşeceğimi bildiğim halde baldan yalamaya çalışan biri gibi
Bebeğim ben öksürünce boynuma sokuluyor sımsıkı sarılıyor ve omuzlarımı sevmeye başlıyor merhamet doğuştan var da merhametsizlik kazanılan bir duygu. Kötülüğü biz öğreniyoruz, öğretiyoruz, yayıyoruz bebeklere bakınca bu çok basit ve net. İyi kalabilmek ve yayabilmek umuduyla.
Sonunda artık insanları nasıl hissettiğinizin ve kim olduğunuzun önemi olmaz, ikna etmekle ilgilenmediğiniz bir noktaya ulaşırsınız ve gerçeğinizi ve sizin için neyin işe yaradığını bildiğiniz sürece önemli olanın bu olduğuna karar verirsiniz. ben buna kendine dönmek diyorum.
nasılım biliyor musun, kendime dargın, kendime kızgın, her şeyi kendim için yapabilirdim ama ben iyi olmak istedim en kötü insana bile iyi olmak, bunun yükü çok ağır