Annemi kefenle gördüğüm gün ben her şeyden vazgeçtim. Beni en iyi annesinin soğuk bedenini öpüp yaşamak zorunda kalanlar anlar. Morgun önünde beklerken anlayacaksın kaybetmenin ne kadar acı olduğunu.

Mezar taşıyla bayramlaşmak zorunda olanlar için , her zaman buruktur bayramlar🥀

Bayram yaklaşıyor ama sen annenle olan bayramları özlüyorsundur..

Üşüyorum kimler sarsın beni
Özlüyorum kimler sevsin beni
Arıyorum şimdi nerelerdesin
Annem, annem💔
open.spotify.com/track/0P33jyT6…

''Ölmek bir şey değil, yaşamamak korkunç.'

Bazen sessiz kalıyorum çünkü hiçbir kelime kalbimde ve aklımda olup bitenleri açıklayamıyor.

Küçükken hemen büyümek için heves ettiğim hayat bu değildi.

Dilerim ki kıymetini bilmediğiniz insanların, kıymetini hatırlatacak insanlarla sınanırsınız.

yanımda olursan her şeyle savaşabilirim sanmıştım. yanımda olman için en çok seninle savaşmam gerekiyormuş, bilmiyordum.

Yorulan ruhunsa uyku dinlendirmiyor..

Mesele sevmek değil
Kime sorsan seviyor zaten.
Mühim olan güzel sevebilmek.
Kırmadan, dökmeden, incitmeden, yormadan…

ben onca derdimin sıkıntımın arasında bile aynı özenle sevdiklerimin yanında olmaya devam ettiğim için saçma bahanelerle ihmal edilmeyi asla kabullenemiyorum

Öfkelisindir, kırgınsındır, bitkinsindir ama sessiz kalırsın. Sonra elin yanlışlıkla bir şeye takılır, bir şeyler kırılır, bağırırsın. Büyük şeyleri içinde bastırdığın için, küçük şeylere tahammül edemez noktaya gelirsin.

beni üzdükten sonra beni çok sevmenin pek de bir anlamı yok

Tek başımayım ve halledemiyorum anne

sırtımda tonlarca yükle durmadan yokuş çıkıyormuşum gibi hissettiriyor bu hayat artık bana

“İnsan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de.”

Annem bir keresinde bana: “Sana değer veren insan, kendini asla kaybedecek duruma sokmaz..” demişti. Haklısın annecim

Yol değil, yolda değişenler yoruyor.

şu an ne mutluyum ne de mutsuz. sadece her şey geçip gidiyor…